محمدرضا درویشی. (زادهٔ ۲۵ مهر ۱۳۳۴) در شیراز. آهنگ‌ساز، پژوهشگر موسیقی و مؤلف دایرةالمعارف سازهای ایران است وی در سال 1357 در رشته آهنگسازی از دانشکده هنرهای زیبای تهران فارغ‌التحصیل شد. او علاوه بر آهنگسازی، از بیست سال پیش پژوهش در موسیقی نواحی مختلف را با سفر به شهرها و روستاهای ایران آغاز کرده است
موسیقی کلیدر که بر اساس رمان کلیدر محمود دولت آبادی ساخته شده‌است، یکی از شاهکارهای درویشی است.این قطعه بر اساس فواصل نوا نوشته شده و در جاهایی مدلاسیون‌هایی به شور، دشتی، بیات و... اتفاق می‌افتد؛ اما بخش آغاز و پایان در پرده‌های نوا نوشته شده‌است. سوییت کلیدر دارای موومان‌های هشتگانه با عناوین سوگنامهٔ دشت نیشابور، پگاه نیشابور، درو زمین دیمی سوزن ده، پشت دروازهٔ بیهق، رویارویی سیدشرضا تربتی با گل‌محمد، وداع گل‌محمد، نعش کشتگان و خاتمه است درویشی درباره این قطعه می‌گوید:
«کلیدر یکی از تلخ‌ترین و سیاه‌ترین کارهایی است که در زندگی هنری خود نوشته‌ام. در خود رمان هم چنین است که هرچه داستان جلوتر می‌رود، نسبت‌های بیشتری با تاریکی پیدا می‌کند. نوشتن این قطعه مثل سیاه‌چاله‌ای بود که هر چه در آن جلوتر می‌رفتم، تلخ‌تر می‌شد. من تاکنون قطعه‌ای به این تلخی ننوشته‌ام. این موسیقی برایم عزیز است و آن را با همهٔ جانم نوشته‌ام»
آثار درویشی :* کیسهٔ برنج (محمدعلی طالبی)، اردیبهشت ۱۳۷۵ * تخته سیاه (سمیرا مخملباف)، ۱۳۷۸ * روزی که زن شدم (مرضیه مشکینی)، ۱۳۷۹ * سفر قندهار (محسن مخملباف)، ۱۳۷۹ * اسامه (صدیق برمک)، ۱۳۸۳ * شهرآشوب (یدالله صمدی)، 1384 - آلبوم‌های «گنبد میناً و»جان عشاق" حاصل همکاری وی با پرویز مشکاتیان است.
کاندید سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن (بمانی)
کاندید تندیس زرین بهترین موسیقی متن (قطعه ناتمام)
دومین موسیقی سال (سفر قندهار)
بهترین موسیقی سال (بمانی)
برنده سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن (شهرآشوب)
کاندید سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن (باد و مه)
